Etiketten leren lezen
We kopen allemaal met enige regelmaat bewerkte voeding, producten die niet in hun oorspronkelijke vorm in het schap liggen dus. Er wordt veel geschreven over het definitief vaarwel zeggen van al deze producten. Niet noodzakelijk, je kunt ook gewoon etiketten leren lezen! Ik ga vandaag eens wat dieper in op het hoe en waarom bewerkte voedingsmiddelen slecht voor je zouden zijn en hoe je het kaf van het koren scheidt.
Chemicaliën, pesticiden, antibiotica, bisfenol A, kunstmatige geur- en kleurstoffen en ga zo maar door. De voedingsindustrie is de laatste jaren niet vrij van schandalen gebleven. Het is dus en goede zaak je inname van verse ingrediënten boven die van bewerkte producten te plaatsen. Maar moeten we dan alles zelf maken en laten we al het bewerkte beter staan? Zo ver wil ik niet gaan. Er zijn voldoende producten verkrijgbaar welke niet of nauwelijks onderdoen voor zelf gemaakte varianten. Laten we bovendien reëel zijn, eten moet leuk blijven en je kunt moeilijk je halve dag besteden aan het uitzoeken en bereiden van enkel de allerbeste producten. Feit blijft wel dat het een goede gewoonte is veel van je voeding zelf klaar te maken.
Om de keuze voor de juiste (bewerkte) producten een tweede natuur te maken geef ik de beginnende etiketlezer vandaag een rugzakje met tips en tricks mee. Stap voor stap nemen we door waar je op let op de etiketten, welke ingrediënten prima zijn en welke te vermijden.
Laten we beginnen met wat uitleg omtrent de verpakking. Wat kunnen we terugvinden aan informatie, aan welke regels moet een etiket voldoen en waar letten we op bij de ingrediënten? In ons land moet iedere verpakking voldoen aan de richtlijnen van Warenwet etikettering levensmiddelen welke onder toezicht staat van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit. Ondanks deze strenge regelgeving zijn er nog steeds veel misleidende producten verpakt in schreeuwerige verpakkingen met loze leuzen als ‘light’, ‘zonder vet’, ‘meer vezels’, ‘ambachtelijk’, ‘natuurlijk’ en ga zo maar door. Laten we om te beginnen leren de voorkant van de verpakking direct te negeren en de ingrediëntenlijst eerst te bekijken. Deze lijst is gelukkig niet besmet met marketing en moet eenvoudigweg tonen waaruit het product is samengesteld. Wanneer een fabrikant er voor kiest de lijst met ingrediënten onleesbaar te maken door onbegrijpelijke stofnamen dan koopt u het gewoon niet! Sommige fabrikanten maken er namelijk een gewoonte van e-nummers als stofnaam te vermelden in de wetenschap dat e-nummers bij veel consumenten slecht bekend staan. Overigens is dit slechts deels terecht, er zijn meer dan voldoende e-nummers welke ik zonder probleem dagelijks zou eten. het gaat in mijn optiek voornamelijk om de chemische e-nummers welke je beter kunt laten staan.
De lijst met ingrediënten is opgebouwd op volgorde van hoeveelheid van het betreffende ingrediënt. Er zit dus het meeste van het eerstgenoemde ingrediënt in het product. Hoe verder op de lijst een stof genoemd staat, hoe minder er in zit. Het is ten eerste een goede gewoonte producten te kiezen met een zo kort en natuurlijk mogelijke ingrediëntenlijst. Namen van stoffen welke chemisch klinken zijn dit meestal ook, laat die producten gewoon staan. Producten met geraffineerde zouten en suikers kan je ook beter terugzetten. Zonder suiker of zout hoeft zeker niet, natuurlijke en onbewerkte siropen, suikers en zeezout zijn met mate prima. Wat vetten betreft laat je producten met gehydrolyseerde, gehydrogeneerde en geharde vetten beter staan. Op onze biologische producten staat vaak duidelijk vermeld dat het ONgehydrolyseerd of ONgehard vet betreft, dit maakt het zoeken nog eenvoudiger. Verder hoef je voor een beetje vet echt niet bang te zijn. Kokosolie, olijfolie, olie uit noten en zelfs dierlijke vetten (van dieren welke grasgevoerd zijn) hebben positieve eigenschappen! Ook voor eiwitten geldt dat gehydrolyseerd niet gezond voor je is.
Kijk bij vloeistoffen (ook pesto’s, sauzen e.d.) altijd naar het materiaal waarvan de verpakking is gemaakt. plastic zit vol hormoonverstorende weekmakers welke je liever niet in je lijf hebt. In blik zit vaak weer bisfenol a, kies dus liever voor glas.
We kunnen dus stellen dat je met een beetje verstand van ingrediënten een eind komt en best wel wat ‘bewerkte’ producten gewoon kunt blijven eten. Vertrouw niet blind op de verpakking van een product maar kijk met gezond verstand de samenstelling na. Kook, bak en maak ook zoveel mogelijk zelf en ontzeg jezelf verder zeker niet alles. Er zijn genoeg bewerkte producten te vinden waarvan je zonder schuldgevoel lekker en gemakkelijk kunt blijven genieten. Kijk gerust eens rond op de ingrediëntenlijsten van de producten van Bioproeverij, wij hebben jarenlange ervaring in het lezen van etiketten en zo leer je snel hoe etiketten zijn opgebouwd en wat wel, en vooral niet schadelijk voor je is.
Foto: Brett Jordan
Laat een reactie achter